விடை கொடுப்போம் வெடிக்கு

-->

ஒவ்வொரு ஆண்டும் 'நரகாசுரன் இறந்த தினத்தை' அவ்வசுரன் வேண்டுகோள்படி தீமைகள் அழிந்த தினமாக கொண்டாடி மகிழ்கிறோம்.

தீபாவளி என்பது வாழ்வு ஒளிமயமாக விளங்கட்டும் என்ற கருத்தில் தீபங்களை ஏற்றி வழிபடும் ஒரு மங்களகரமான நிகழ்வு.

-->

பலவருடங்களுக்கு முன் இவ்விழாவன்று வெடிகள், பட்டாசுகள் என்பது இல்லை. உண்மையில் பட்டாசு என்பது சீனாவில் இருந்து இறக்குமதியான ஒன்றாகும். அதனாலேயே அதற்கு 'சீனவெடி' என்று பெயர்.

-->

அக்காலத்தில் பண்டிகையன்று இரவில் கொழுந்தி என்ற மரக்குச்சிகளை நுனியில் எரியவிட்டு வேகமாக சுற்றுவார்கள் அப்பொழுது தீப்பொறி பூக்களாக சொரியும். இது சிறிதும் ஆபத்தில்லாதது. ஆனால் இன்றோ? குழந்தைத் தொழிலாளர்கள் பல்கிப் பெருகும் ஒரு களமாக இத்தொழில் ஆகிவிட்டது.

பூவாகச்சிதறும் சட்டி வானத்திற்கு மருந்து அடைத்து அடியில் மண் பூசுவதற்கு ஒரு சட்டிவானத்திற்கு அந்த சிறுவன் வெறும் கூலி வெறும் சில பைசாக்கள்தான். கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் ரூபாய் அளவில் விற்கப்படும் 1000 வாலா வெடிச்சரத்தின் அடக்கவிலை வெறும் 200 ரூபாய்தான்.

 

-->

பட்டாசு தயாரிக்கும் தொழிலாளர்கள் கந்தகத்தில் கருக, நாம் பாடுபட்டுச் சேர்த்த பணத்தை நிமிட மகிழ்ச்சிக்காக கரியாக்க இடையில் இருப்பவர்கள் கொழுக்கவே தீபாவளியன்று பட்டாசு வெடிக்கும் பழக்கம் வந்தது.

ஊரில் யாரேனும் இறந்தால் வெடிக்கப்படும் பட்டாசு இந்தத் தொழிலாளர்கள் மரணிப்பதற்காகவே வெடிக்கிறது.

-->

எனவே ஆபத்தான இந்தத் தொழிலில் குழந்தைத் தொழிலாளர்களை ஊக்குவிக்காமல் தடுக்க நம்மால் முடிந்ததை வரும் தீபாவளியன்று செய்வோம். ஆம்! தீபதிருநாளில் தீபங்கள் ஏற்றி மட்டும் கொண்டாடுவோம்.

விடை கொடுப்போம் வெடிக்கு.